Λουκάς Λιάκος - γιατί ή για τι γράφεις;

γιατί γράφεις ή για τι γράφεις;

χειμώνας του '14 -'15 και... από κάποιον θα είχε πέσει το θέμα στο τραπέζι, δεν μπορεί!, αφού εκείνες τις μέρες εμφανίστηκαν σχεδόν ταυτόχρονα, άρθρα σε facebook, e-περιοδικά, blogs που απαντούσαν στην ίδια κατά τα φαινόμενα ερώτηση: γιατί γράφεις;
καλά άρθρα, μέτρια άρθρα, προσπάθειες αυτοπροσδιορισμού και δικαιολογίας, ανάδειξης ή και μόνο συζήτησης, και δε λέω! καλά, όλα καλά με τις ιδιαίτερες εκφραστικές ικανότητες του καθενός, τις σκέψεις, τον τρόπο του να εκτίθεται, την εικόνα εαυτού κλπ, αλλά... αλλά ok! όπου ok ίσον πλήξη
πλήξη και στην Anais Nin που διάβαζα το ίδιο διάστημα μεταφράζοντας το δικό της γιατί στο γράφω:

"Το γιατί κάποιος γράφει είναι ένα ερώτημα που ποτέ δεν θα μπορέσω να απαντήσω εύκολα, αν και έχω συχνά διερωτηθεί η ίδια. Πιστεύω πως κάποιος γράφει διότι θέλει να δημιουργήσει έναν κόσμο μέσα στον οποίο θα μπορέσει να ζει. Δεν θα μπορούσα να ζήσω σε κανέναν από τους κόσμους που άλλοι θα μου πρόσφεραν – ο κόσμος των γονιών, ο κόσμος του πολέμου, ο κόσμος των πολιτικών. Έπρεπε να δημιουργήσω έναν κόσμο από μόνη μου, όπως τις κλιματικές συνθήκες, τη χώρα, την ατμόσφαιρα μέσα στην οποία θα μπορούσα να αναπνεύσω, να βασιλεύω, και να επαναδημιουργήσω τον εαυτό μου που καταστράφηκε από τον τρόπο ζωής μου. Αυτή, πιστεύω, είναι η αιτία οποιουδήποτε έργου στη τέχνη. [...]" Anais Nin μτφρ. Ασ. Λαμπράκου

ώσπου διάβασα το: η συντριβή των λουλουδιών / τραχύ τοπίο, του Λουκά Λιάκου στο τεύχος του περιοδικού Straw Dogs
εκεί διαπίστωσα με ικανοποίηση της περιέργειας και της προσωπικής μου ανάγκης στο κάτι "άλλο", στο κάτι που θα μιλάει τα πράγματα με γλώσσα αδιάβαστη ακόμη, πώς το γιατί στο γράφω μετατρέπεται σε για τι γράφω και δίνει πηγές αναγνωστικής και προσωπικής απόλαυσης

ο Λουκάς Λιάκος μοιάζει να απαντάει σε δεκατέσσερα ποιητικά μικροκείμενα το για τι γράφει
και δημιουργεί απόλαυση γλώσσας ύφους εικόνων και συναισθημάτων

ένα μικρό δείγμα από φωτογραφικό ντοκουμέντο της δημοσίευσης στο περιοδικό:

και εδώ, σε καθαρό κείμενο, όπως δημοσιεύτηκαν κατά καιρούς στο συγκεκριμένο blog:

Το Κεχριμπαρένιο Κομάτι

Η Θυσία

Αηδονάκι

Το Τετράδιο Που Θα Φιλήσουμε (απόσπασμα)

καλή ανάγνωση.

© Assimina